Παπαδάκη, Ελένη

(Αθήνα 1908 – 1944). Ελληνίδα ηθοποιός. Το 1924, ύστερα από εξετάσεις, μπήκε στο θίασο του Θεάτρου Τέχνης του Σπύρου Μελά και διακρίθηκε από τις πρώτες εμφανίσεις της (Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε του Πιραντέλο, Σαλώμη του Οσκαρ Γουάιλντ, 1925). Η κριτική τη χαρακτήρισε αμέσως άξια διάδοχο της Μαρίκας Κοτοπούλη και της Κυβέλης. Από τότε σημείωνε διαρκώς άνοδο και στάθηκε ισάξια δίπλα σε ηθοποιούς σαν τον Βεάκη, την Κυβέλη κ.ά. Γνώρισε νέες επιτυχίες ως στέλεχος της Εταιρείας Ελλήνων Καλλιτεχνών (1929) μαζί με τον Γαβριηλίδη, τον Δενδραμή, τον Νέζερ, τον Παρασκευά, ενώ το 1932 θριάμβευσε στον Γλάρο του Τσέχοφ μαζί με τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Από το 1932 μέχρι τον θάνατό της (εκτός από ένα μικρό διάστημα το 1942, που συνεργάστηκε με το Θέατρο Αθηνών) διακρίθηκε ως πρωταγωνίστρια του θιάσου του Εθνικού Θεάτρου, σε ρόλους του κλασικού και του σύγχρονου δραματολογίου. Αναδείχθηκε επίσης στην αρχαία τραγωδία (Κλυταιμνήστρα στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή, 1936· Αντιγόνη, 1940-41 κ.ά.), με κορυφαία επιτυχία στο ρόλο της Εκάβης, στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη (1943), που απέσπασε ενθουσιώδεις επαίνους από την κριτική, με επικεφαλής τον Άγγελο Σικελιανό. Ο άδικος και τραγικός θάνατός της στα Δεκεμβριανά (1944), στην αρχή ακόμα της ακμής της σταδιοδρομίας της, στέρησε το ελληνικό θέατρο από μια θαυμάσια πρωταγωνίστρια, που συγκέντρωνε το μεγάλο πάθος για την τέχνη, πολυσύνθετο ταλέντο και βαθύτατη καλλιέργεια. Η Ελένη Παπαδάκη ως Μπετίνα Κλάουζεν στο «Πριν από το ηλιοβασίλεμα» του Χάουπτμαν (1936).